Oxidatie in grafietafdichtingen en oplossingen voor duurzame afdichting

Oxidatie kan zowel chemisch als thermisch zijn en kan beginnen vanuit het binnenste of het buitenste deel van het afdichtelement. Chemische oxidatie vindt plaats wanneer oxidatiemiddelen in contact komen met de afdichting en reageren met het grafiet. Thermische oxidatie ontstaat bij hoge temperaturen, waarbij zuurstof in de procesvloeistof reageert met het binnenste van de afdichting, of zuurstof uit de omgevingslucht reageert met het buitenste deel van de verbinding. De snelheid van oxidatie is sterk afhankelijk van de temperatuur. Beide vormen van oxidatie kunnen de afdichting aantasten en leiden tot falen van de seal.

Hoewel de focus vaak ligt op de zuiverheid van grafiet, is dit alleen niet voldoende om oxidatie bij hoge temperaturen te voorkomen. Grafiet, ongeacht de zuiverheid, zal beginnen met oxidatie bij ongeveer 350°C/662°F en de snelheid hiervan zal versnellen naarmate de temperatuur stijgt. Om de snelheid van oxidatie te vertragen, moet het grafietmateriaal chemische oxidatie-inhibitoren bevatten, zoals fosfaten. Wij raden het gebruik van niet-geïnhibeerd grafiet in geen enkele toepassing aan, en adviseren grafiet niet voor toepassingen boven 450°C/842°F. Voor zeer hoge temperaturen is het noodzakelijk om materialen te gebruiken die niet gevoelig zijn voor oxidatie, zoals vermiculiet.

SEACO Group biedt alternatieven die speciaal zijn ontwikkeld om de oxidatie te minimaliseren en een langdurige, betrouwbare afdichting te waarborgen, zelfs onder de meest extreme omstandigheden.